Delta news

اگر شما هم از آن دسته افرادی هستید که فکر می‌کنند تشییع جنازه و یا سوزاندن مرده‌ها تنها مراسم مربوط به مرگ هستند، پس لطفا قبل از خواندن متن زیر خودتان را برای تغییر دادن باورهایتان آماده کنید.

مردم سراسر دنیا، رسوم عجیبی در تدفین مرده‌ها دارند، که هر کدام از باورهای مذهبی و تاریخ آن‌ها ریشه می‌گیرد. تبت نیز از آن دسته کشورهایی است که ساکنان آن از آداب و رسوم شگفت‌انگیزی پیروی می‌کنند و یکی از این آداب و رسوم عجیب متعلق به خاک‌سپاری مردگان آن‌ها است. با مجله دلتا همراه باشید تا شما را با مراسم تدفین در تبت آشنا کنیم.

تدفین در آسمان
راهبان این کشور طبق رسوم، نه تنها جسد عزیزان خود را در خاک دفن نمی‌کنند بلکه جنازه‌ها را جلوی کرکس‌ها انداخته تا گوشت آن‌ها را بخورند. در این مراسم تدفین در تبت پس از وداع با جسد در سومین روز مرگ شخص، جسد توسط یک راهب تکه تکه می‌شود و در بلندی‌های کوه‌ها قرار داده شده تا توسط پرندگان بخصوص کرکس‌ها خورده شوند. عقیده بوداییان تبت این است که، از این طریق جسم مرد‌ه‌ها به آسمان سپرده خواهد شد.

آن‌ها برای این کار؛ کرکس‌ها، لاشخورها و پرندگان مردار خوار را انتخاب کرده‌اند. هنگام این مراسم، جنازه را روی یک تخته سنگ مخصوص تکه تکه می‌کنند. سپس گوشت آن را به کرکس‌ها می‌دهند که از نظر آن‌ها تجسمی از فرشتگان است. گاهی هم جسد را رها می‌کنند تا لاشخورها خودشان آن را تمیز کنند. سپس استخوان‌هایش را جمع می‌کنند و با خودشان به پایین کوه می‌آورند و بعد از آن، جمجمه‌ها را در بخشی از یک دیوار سراسری و بزرگ قرار می‌دهند تا برای همیشه ماندگار شوند. گفته می‌شود از این طریق جسم مرده‌ها به آسمان سپرده خواهد شد. این رسم، نخستین بار در قرن دوازده انجام گرفت و هنوز هم ادامه دارد.

خیلی‌ها دلیل این مساله را سرزمین‌های پوشیده از برف و یخ، فلات تبت می‌دانند. یعنی زمانی که به هیچ طریقی نمی‌شود جسد را سوزاند و از بین برد، باید رهایش کرد تا خورده شود. پس چه بهتر که برای خورده شدن در یک مکان بلند نزدیک آسمان قرار بگیرد تا روح هم به دنبالش راه آسمان را در پیش بگیرد.

دیگر مراسم تدفین در تبت
دربخش‌های دیگری از تبت، شیوه‌های دیگر کفن و دفن نیز رایج است. بطور مثال، به آب سپردن جسد نشانه رتبه پایین فرد از نظر اجتماعی تلقی می‌شود. همچنین در مناطق محدودی در جنوب و جنوب شرقی تبت، مردم مرده‌های خود را در تابوت‌های چوبی می‌گذارند و سپس تابوت‌های چوبی را در غارهای مرتفع یا در بالای درختان آویزان می‌کنند.

بیشتر بوداییان فکر می‌کنند، جسد چیزی بیشتر از یک کشتی خالی نیست. یک کشتی که دیگر کسی نمی‌تواند سوارش شود. بنابراین باید به طبیعت، یعنی همان جایی که از آن آمده است برگردد. به همین دلیل در گذشته، خیلی‌ از مردم مرده‌های خود را به آسمان می‌سپردند. برای آن‌ها این کار نشانه بی‌پایان بودن زندگی و پوچی مرگ بود.

پیشنهاد مطالعه: مطلب امپراطوری زنان کجاست؟ را مطالعه کنید.

بسیاری از قبائل آفریقایی هنوز هم سنت‌ها و سبک زندگی قدیمی خود را حفظ کرده‌اند و از دنیای مدرن دوری می‌کنند.

در قاره شگفت‌انگیز آفریقا هنوز هم قبائلی وجود دارند که به دور از هیاهوی دنیای مدرن اطرافشان، سنت‌های قدیمی و عجیب خود را انجام می‌دهند که از نظر انسان امروزی بسیار بدوی و غیرقابل باور خواهد بود. با مجله دلتا همراه باشید تا شما را با قبیله داساناچ یکی از قبایل عجیب آفریقایی آشنا کنیم.

قبیله داساناچ (Daasanach) یک قبیله تقریبا بیابان نشین با حدود ۵۰.۰۰۰ نفر جمعیت است که در دره اومو (Omo Valley) در جنوب کشور اتیوپی زندگی می‌کنند. در گذشته این قبیله در طول سال و در شروع فصل‌های مختلف همراه با احشام خود در جستجوی آب و مرتع از منطقه‌ای به منطقه دیگر کوچ می‌کردند. اما در ۵۰ سال گذشته این قبیله دسترسی خود به اکثر مراتع را از دست داده و به کشاورزی روی آورده است.

زباله بعنوان زیورآلات
یک فرهنگ عجیب در میان مردمان قبیله داساناچ، این است که آن‌ها از هر وسیله‌ای برای تزئین سرپوش خود استفاده می‌کنند. از درب بطری‌های نوشابه گرفته تا ساعت مچی، گیره سر و حتی قطعات پلاستیکی و فلزی دور انداخته شده.

افراد این قبیله، ماه‌ها به جمع‌آوری درب بطری‌های نوشابه و تلاش برای خرید ساعت‌های شکسته می‌پردازند و در نهایت زنان قبیله، آن‌ها را مانند زیورآلات و گیس مصنوعی از سر خود آویزان می‌کنند. البته همه مردان و زنان و حتی کودکان نیز از این نوع سرپوش‌های عجیب و غریب بر سر دارند.

در این قبیله دختران و کودکان خاص ترین نوع سرپوش را دارند و زنان سالمند سرپوش‌هایی سنگین بر سر می‌کنند. مردها تنها اجازه دارند تا زمان ازدواج در سرپوش خود از درب بطری‌های نوشابه (پلاستیکی یا فلزی) استفاده کنند و بعد از ازدواج سرپوش‌هایی ساخته شده از خاک رس که با شکلک‌های رنگارنگ و خنده‌دار تزئین شده به سر می‌گذارند و صورت خود را با یک پر پرنده تزئین می‌کنند.

همچنین مردان جوان به پوشیدن گردنبند و گوشواره علاقه فراوانی دارند و دختران همیشه بدن‌های عضلانی‌تری دارند زیرا سخت‌ترین کار روزمره که همان آوردن آب از رودخانه است را دختران انجام می‌دهند.

به نظر می‌رسد که افراد قبیله هیچ گاه این سرپوش‌ها را از سر خود بر نمی‌دارند و برای این که در هنگام خوابیدن سرپوش‌هایشان خراب نشود از یک بالش گردنی دست ساز که از چوب ساخته شده است استفاده می‌کنند.

ساختن این سرپوش‌ها هفته‌ها به طول خواهد انجامید. بنابراین هیچ وقت نمی‌گذارند به خاطر یک اتفاق ساده سرپوش باارزششان خراب شود.

پیشنهاد مطالعه: مطلب اعمال مذهبی که تصور آن‌‌ها هم شما را شوکه می‌کند! را مطالعه کنید.

زندان یا هتل؟ سوالی که ذهن شما را به‌محض دیدن عکس‌های این زندان‌ها درگیر می‌کند.

تغییر و توسعه پیدا کردن زندان‌ها در قرن کنونی امری کاملا طبیعی‌ است. اما چیزی که در این میان باعث تعجب و شگفتی می‌شود، زندان‌هایی هستند که رنگ و بویی از زندان ندارند و برخی از مجرمین شاید زندگی راحت‌تری را هم در این  زندان‌های مجلل به دست بیاورند. در این بخش از مجله دلتا ۴ زندان لوکس دنیا به شما معرفی خواهد شد.

زندان ریتز کارلتون (ریاض)
هتل لوکس و پنج ستاره‌ای در شهر ریاض وجود دارد که مدتی است به زندان تبدیل شده و همین موضوع توجه جهانیان را به آن معطوف کرده است.

این هتل در سال ۲۰۱۷ مکانی برای به انجام رساندن برنامه‌های ضدفساد بود. ماجرا از این قرار است که در تاریخ ۴ نوامبر ۲۰۱۷ بن ‌سلمان ولیعهد عربستان ۴۰۰ تن از شاهزادگان و ثروتمندان معروف سعودی را دستگیر و آن‌ها را در این هتل حصر کرد.

این هتل رویایی ۵۲ هکتار مساحت دارد و از سال گذشته تاکنون این اقامتگاه لقب زندان لوکس ریاض را از آن خود کرده است.

زندان لئوبن (اتریش)
نمای بیرونی این زندان آنقدر شیک است که اگر بی‌خبر از کنار آن عبور کنید، لئوبن را با یک دانشگاه بزرگ اشتباه می‌گیرید. در زندان ۵ ستاره لئوبن، زندانی‌ها هر ساعتی از صبح که تمایل داشته باشند از خواب بیدار می‌شوند، در اتاق شخصی خود قدم می‌زنند و از یخچال شخصی خود آب میوه میل می‌کنند، ظهر را با آفتاب گرفتن یا بازی‌های ویدئویی سپری می‌کنند و در صورت تمایل، عصر را نیز در باشگاه بدنسازی یا کتابخانه عمومی لئوبن سپری می‌کنند.

متاسفانه این زندان ظرفیتی کمتر از ۳۰۰ نفر را دربرمی‌گیرد و مختص زندانیانی خواهد بود که جرائم خشونت‌آمیزی مرتکب نشده‌اند.

زندان سلنتونا (سوئد)
داخل این زندان تفاوت زیادی با خارج آن ندارد و زندانیان دوران حبس خود را در اتاقی شبیه به یک دستگاه آپارتمان لوکس سپری می‌کنند. البته احتمال می‌رود زندان Sollentuna همانند ده‌ها زندان دیگر که در سوئد تغییر کاربری داده‌اند (به دلیل کمبود زندانی‌ها)، سرانجام به یک هتل تغییر ماهیت دهد.

زندان هالدن (نروژ)
علاوه بر نبود لباس فرم و هرگونه سخت‌گیری در زندان هالدن، زندانیان امکان آفتاب گرفتن، سونا رفتن، استفاده از یک کتابخانه بزرگ، صخره‌نوردی و ضبط آهنگ‌های شخصی خود را در استودیو مجهز این زندان خواهند داشت.

همچنین امکانات متعددی در زندان هالدن وجود دارد که شانس یادگیری مهارت‌های کاربردی مانند نجّاری و تعمیرات را به زندانیان خواهد داد.

در زندان هالدن هر مجرم یک اتاق مشخص بزرگ خواهد داشت که همانند یک سوئیت مجهز است و در خارج از اتاق هم پیست‌های دومیدانی، تنیس و صخره نوردی از حداقل امکانات آن است.

اونومیچی (ژاپن)
احترام به افراد مو سفید و سالخورده از واجبات فرهنگ ژاپن است که از آداب غذا خوردن تا حتی زندان‌های آن دیده می‌شود. اونومیچی نام زندانی ویژه برای سالمندان است که تنها افراد ۷۰ سال به بالا به آن فرستاده می‌شوند.

مجرمین زندان اونومیچی که معمولا خلاف سنگینی ‌هم مرتکب نشده‌اند، بیشتر از یک نگهبان به یک نگهدار نیاز دارند. زیرا در این زندان مامورین، رژیم غذایی و دستورات پزشکی لازم برای مجرمین را با دقت پیاده‌سازی می‌کنند و هر کدام از زندانیان را در سلولی نسبتا بزرگ که دارای میز، دوش، سرویس‌بهداشتی، تلویزیون و سایر امکاناتی که به صورت شخصی ارائه می‌شود نگاه می دارند.

پیشنهاد مطالعه: مطلب هتل‌های عجیب دنیا را بشناسید! را در مجله دلتا بخوانید.

با توجه به این که ممکن است طی سفر خارجی به اینترنت دیتا دسترسی نداشته باشید، اپلیکیشن‌های آفلاین سفر می‌توانند بهترین همراه شما در سفر باشند.

این روزها همه ما یک گوشی هوشمند در جیب خود داریم و برای انجام بسیاری از امور روزمره از آن کمک می‌گیریم. در سفر نیز استفاده از برنامه‌های موبایلی، می‌تواند کمک زیادی به ما بکند و با خیال راحت ما را از مشکلات بسیاری نجات دهد. با مجله دلتا همراه باشید تا اپلیکیشن‌ های کاربردی سفر که به‌صورت آفلاین قابل استفاده هستند را به شما معرفی کنیم.

نقشه گوگل (Google Maps)
در نسخه‌های جدید اپلیکیشن گوگل، می‌توانید هر منطقه‌ای که مایل هستید را از قبل دانلود کنید و سپس بدون نیاز به اینترنت و به‌صورت آفلاین از آن‌ها استفاده کنید.
البته قطعا دیگر به اطلاعات ترافیکی دسترسی نخواهید داشت. اما نقشه کامل و مسیریابی را در اختیار دارید. در صورتی که نقشه شهر یا منطقه‌ای را از قبل ذخیره (sync) کنید حتی زمانی که تلفن همراهتان را در حالت پرواز قرار دهید، بازهم مسیر رانندگی را به شما خواهد داد.

البته در نسخه آفلاین مسیر دوچرخه سواری، وسایل نقلیه عمومی یا پیاده روی نشان داده نخواهند شد و شما باید از موقعیت خودتان در نقشه، مسیر یابی را انجام دهید.

هیر وی گو (Here WeGo)
هیر وی گو محصولی از شرکت Nokia است و برخلاف اپلیکیشن گوگل این برنامه بدون نیاز به اینترنت مسیریابی پیاده، سوار دوچرخه و وسایل حمل و نقل عمومی را در اختیار شما قرار می‌دهد.

مسیریابی Here WeGo شما را به صورت صوتی هم راهنمایی می کند و هنگام رانندگی نیاز به کار با گوشی نخواهید داشت. متاسفانه اطلاعات آن درباره ایران ناقص است اما در سفر به بسیاری از کشورها، می‌توانید روی آن حساب کنید.

ایکس کارنسی (XE Currency)
تبدیل کردن واحدهای پولی، بخصوص اگر با اعداد رابطه خوبی نداشته باشید می‌تواند برایتان دردسر ساز شود. در سفر و هنگام کار کردن با واحدهای پولی مختلف یا هنگام تبدیل پولتان در صرافی‌های سایر کشورها ممکن است کمی گیج شوید. ایکس کارنسی یکی از بهترین برنامه‌ها برای تبدیل واحدهای پولی سریع و آسان است.

قبل از این که راهی سفر شوید و هنگام دسترسی به اینترنت، واحد پولی کشور مورد نظرتان را به برنامه اضافه کنید. این کار تنها چند ثانیه طول می‌کشد و سپس می‌توانید هر کجا که باشید بدون نیاز به اینترنت این واحدهای پولی را به یکدیگر تبدیل کنید.

تریپوسو (Triposo)
این برنامه، از آن دسته اپلیکیشن‌ های کاربردی سفر است که اطلاعات سایت‌هایی مانند ویکی پدیا، ویکیتراول و دیگر جاها را به آسانی در تلفن همراه خود خواهید داشت.

قبل از این که راهی سفر شوید، اطلاعات مقصد یا مقاصد خود را روی گوشی ذخیره کنید. این ذخیره سازی ممکن است حجم زیادی از تلفن همراهتان را اشغال کند اما دیگر خیالتان از بابت پیدا کردن رستوران‌ها، نقشه‌ها و مسیریابی‌های اولیه راحت است.

علاوه بر این، اطلاعاتی را در مورد مقاصد محبوب سراسر جهان، اصطلاحات رایج در آنان، تبدیل ارز و … به‌صورت رایگان در اختیارتان می‌گذارد و البته می‌توانید از تمام امکانات بصورت آفلاین استفاده کنید.

برنامه رسمی هلال احمر
اتفاقات ناگوار آخرین چیزی است که برای سفر رفتن به فکرمان می‌رسد و معمولا آمادگی مواجه شدن با آن را نداریم. اپلیکیشن کمک‌های اولیه هلال احمر که دارای نسخه اندروید و IOS است می‌تواند در زمان بروز مشکلات بزرگ مانند خونریزی، شکستگی، ایست قلبی، زلزله و … به شما کمک کند.

پیشنهاد مطالعه: مطلب با ناسا قصد دارد سگ رباتیک به مریخ بفرستد! را بخوانید.

تقریبا در تمام نقاط جهان، در طول تاریخ نظام‌های مرد سالار، برتری اجتماعی داشته‌اند اما قبیله‌هایی هم وجود دارند که زن موقعیت و مقام خاصی در آن دارد.

در نقاط محدودی در جهان معاصر، می‌توان نظام‌های مادر سالاری را مشاهده کرد. یکی از این مکان‌ها قبیله‌ای درکشور پهناور چین است که نظام کمونیستی نتوانست تنوع فرهنگی این مردم را بر طبق اهداف کمونیستی، یکسان ساز کند. با مجله دلتا همراه باشید تا درباره این قبیله مادر سالار بیشتر بدانید.

در قبیله‌ای به‌نام موسو، مادربزرگ خانواده در واقع رهبر خانواده است و نام‌های خانوادگی و هویت اجتماعی فرد از طریق مادر و اجداد او معنی میابد. این قبیله در دامنه‌های هیمالیا وجود دارد و توسط زنان اداره می‌شود و مردان آن به کلی به حاشیه رانده شده اند. در این قبیله بسیاری از کارها مهم توسط زنان انجام می‌شود اما شکار و ماهیگیری همچنان بر عهده مردان است

چند همسری
ازدواج گذری در این جامعه یکی از صورت‌های اصلی ازدواج است به این ترتیب که زن می‌تواند همسران بسیاری داشته باشد. در این قبیله مرد‌ها باید در خانه زن باشند ولی تا قبل از غروب آفتاب هر مرد باید به خانه مادرش بازگردد، اگر از این ازدواج فرزندی پدید آمد بزرگ کردن آن به عهده خانواده مادری است.

از آنجا که قبیله موسو جامعه‌ای مادرسالار است، اموال از مادر به ارث می‌رسد و مشکلی در تقسیم ارث ایجاد نمی‌شود. اغلب زن‌ها نیز پدر فرزند خود را می‌شناسند و او را به فرزندشان معرفی می‌کنند.

با این حال تنبیه اجتماعی خاصی نیز برای چنین زنان و چنین فرزندانی وجود ندارد و بچه‌هایی که پدرشان را نمی‌شناسند آن را پنهان نمی‌کنند. بچه‌ها هرچند با پدرشان زندگی نمی‌کنند اما در جشن سال نو برای ادای احترام به خانه پدرشان می‌روند و پدر در زندگی آن‌ها نقش مهمی دارد.

اگرچه زنان در قبیله موسو قدرت را در دست دارند، اما این بدان معنی نیست که زندگی بسیار راحتی را پشت سر می‌گذارند. چراکه مجبورند کارهای زیادی ازقبیل آشپزی، شست و شوی و تمیز کردن و همچنین بافندگی و … را انجام دهند. مردان نیز به چرای گوسفندان، ماهیگیری و ذبح حیوانات مشغول‌اند و در برخی مسائل زنان با آنان مشورت می‌کنند.

گردشگران بسیاری برای دیدن این قبیله مادر سالار وارد آن می‌شوند. به‌خصوص برای دیدن مراسم رقص آتش که در خلال آن زنان، شوهران خود را انتخاب می‌کنند.

پیشنهاد مطالعه: مطلب معیار‌های زیبایی که شما را شوکه خواهند کرد! را مطالعه کنید.