Delta news

جهان پر از جانوران خطرناکی است که با یک حرکت کوچک و ساده می‌توانند به زندگی یک انسان پایان دهند.

جدای از انسان‌ها، موجودات حیرت انگیز دیگری نیز روی این کره خاکی زندگی می‌کنند. گونه‌های جانوری مختلف ویژگی‌ها و رفتار‌های متفاوتی نیز دارند که آن‌ها را منحصربفرد ساخته‌اند. بعضی از این جانوران خطرناک آنچنان کوچک هستند که می‌توانند به بدن شما بچسبند بدون این که حتی متوجه آن‌ها شوید. با مجله دلتا همراه باشید تا با  مرگبار‌ ترین موجودات کره زمین آشنا شوید.

کوسه چین دار
اگرچه کوسه چین دار بیشتر به مار ماهی شبیه است تا کوسه، اما نترسی و خشونت آن‌ها بیشتر به کوسه‌ها نزدیک است. کوسه چین دار از دندان‌های نیزه مانند خود برای گرفتن شکار و جلوگیری از فرار آن استفاده می‌کنند. این کوسه‌ها در عمق دریا‌ها زندگی کرده و این می‌تواند مایه آرامش خاطر بسیاری از انسان‌ها باشد.

ماهی سنگی
کدام جانور دریایی عنوان سمی‌ترین ماهی را در اختیار دارد؟ ماهی سنگی. این ماهی با صبر زیاد در کف اقیانوس منتظر شکار خود می‌ماند و در صورتی که مورد حمله قرار گیرد یا آرامشش به هم زده شود، سمی بسیار خطرناک از غدد او تراوش می‌شود که سیستم عصبی را از کار می‌اندازد.

تیغ این ماهی می‌تواند براحتی یک پای شما را از بین ببرد یا حتی باعث مرگ شما شود. همچنین آن‌ها می‌توانند از کف اقیانوس جدا شده، وترسناک‌تر این که تا ۲۴ ساعت نیز می‌توانند بیرون از آب زنده بمانند.

شترمرغ کاسوواری
شترمرغ کاسوواری (Cassowary) در واقع مرگبارترین پرنده روی زمین است که چنگال‌هایی بسیار ترسناک و قدرتمند داشته که می‌تواند با آن‌ها شکم انسان را پاره کند. دیده شده که کاسوواری انسان را به زمین کوبیده و با یک ضربه چنگال خود گلوی او را بریده است.

سیل کلاهخوددار
سیل کلاهخوددار ظاهری متفاوت با سیل‌های بی‌آزار و دوست داشتنی دارد که همه ما می‌شناسیم. این نوع سیل به لطف کیسه باد‌شونده‌ای که روی سر خود در گونه‌های نر دارد شناخته می‌شود. سیل کلاهخوددار ضد اجتماعی بوده و به شدت از قلمرو خود محافظت می‌کند. این موجودات مرگبار‌ در مقابل انسان بسیار تهاجمی و خشن بوده‌اند و با سر متورم خود به انسان حمله خواهند کرد. این پستاندار دریایی معمولا در کانادا، گرینلند و ایسلند زندگی می‌کند.

شب پره پشمالو جنوبی
این حشره کرکدار ظاهر بسیار زیبایی دارد. شب پره پشمالو تخم‌هایی می‌گذارد که در نهایت به لاروهایی خطرناک با ظاهری پشمالو تبدیل می‌شوند. این لاروها چنان نیش‌های قدرتمندی دارند که درد شدیدی را در بدن قربانی ایجاد می‌کنند.

لانومیا یا هزارپای قاتل
پیدا کردن این موجودات مرگبار‌ بسیار دشوار است زیرا به خوبی خود را با رنگ و الگوهای محیط اطرافش هماهنگ کرده و استتار می‌نماید. اما اخیرا به خاطر سم بسیار کشنده‌ای که دارند مشهور شده‌اند که در ۲۰ سال اخیر صدها مورد مرگ را در پی داشته است. سم موجود در بدن این حشره از طریق شاخک‌ها و پرزهای ریز و نوک تیزی که روی بدن آن قرار گرفته به بدن قربانی وارد می‌شود.

ناوچه پرتغالی
این جانور یکی از مرگبار‌ ترین موجودات کره زمین است که هیچ وقت دوست نخواهید داشت با آن روبرو شوید. در گذشته ناوچه پرتغالی را از انواع شقایق دریایی می‌دانستند. اما اکنون مشخص شده که از هیدروزوا‌ها یا همان مرجانیان است که زهر بسیار مرگباری نیز دارد. در اثر گزش ناوچه پرتغالی یک تورم قرمز رنگ روی پوست ایجاد می‌شود و زهر به سیستم لنفاوی می‌رسد.

پیشنهاد مطالعه: مطلب دریاچه ارومیه باز‌ هم قرمز شد! را بخوانید.

دانشمندان در جدیدترین مطالعات خود یک قدم دیگر به معکوس کردن روند پیری در انسان نزدیک شدند.

از گذشته‌های دور یکی از آرزوهای دیرینه بشر یافتن راز جاودانگی و متوقف کردن روند پیری بوده است. دانشمندان در آخرین تحقیقات خود موفق شدند با افزایش طول تلومرها، روند پیر شدن سلول‌ها را تا حدی معکوس کنند. با مجله دلتا همراه باشید. تا درباره معکوس سازی روند پیری بیشتر بدانید.

روند افزایش سن و پیری یک پدیده چند وجهی و پیچیده است و دانشمندان را برای قرن‌ها گیج کرده است و به این فکر فرو برده است که آیا دلایل یکسان زمینه پیری را فراهم می‌کند یا اینکه پیری در پی ترکیبی از چندین عامل متفاوت ایجاد می‌شود.

اتاقک فشار اکسیژن
بر اساس یک آزمایش تازه، که در آن ۲۶ داوطلب شرکت کردند. شرکت کنندگان به مدت سه ماه، هر هفته پنج جلسه ۹۰ دقیقه‌ای در اتاقک فشار اکسیژن «هایپرباریک» (hyperbaric) قرار می‌گرفتند. انجام این کار باعث شد برخی از تلومرهای سلول‌های آنها تا ۲۰ درصد افزایش طول پیدا کند.

چنین افزایش طولی برای تلومر واقعا حیرت انگیز است و محققان تاکنون نتوانسته‌‌اند به چنین موفقیتی دست پیدا کنند.

با این وجود به‌نظر می‌رسد که اکسیژن درمانی هایپرباریک می‌‌تواند بر افزایش طول تلومر‌ها تاثیرگذار باشد و راهی کاربردی در معکوس سازی روند پیری است.

نقش تلومر‌ها
در انتهای کروموزوم‌ها دنباله‌ای از جنس DNA وجود دارد که به آن تلومر می‌گویند. تلومر وظیفه محافظت از کد DNA موجود در ژنوم را به عهده داشته و در فرآیند پیر شدن نقش دارد.

طول تلومر با هر بار تقسیم شدن سلول‌ها، کوتاه و کوتاه‌تر می‌شود. اگر فرآیند کوتاه‌تر شدن تلومر متوقف شود، می‌توان امید داشت که روند پیری متوقف خواهد شد. اکنون با افزایش طول تلومر، دانشمندان در تلاش هستند روند معکوس پیری را طی کنند.

پیشنهاد مطالعه: مطلب ترفندهای مبارزه با چین و چروک صورت را بخوانید.

پژوهشگران ایتالیایی در بررسی جدید خود دریافتند که چاقی می‌تواند میزان زنده ماندن بیماران مبتلا به سرطان پروستات پیشرفته را افزایش دهد.

پژوهش جدیدی نشان می‌دهد که بیماران چاق مبتلا به نوع پیشرفته‌ای از سرطان پروستات، بیشتر از بیماران دارای کمی اضافه وزن یا وزن طبیعی زنده می‌مانند. با مجله دلتا همراه باشید تا درباره تاثیر چاقی روی سرطان‌ ها بیشتر بدانید.

پژوهشگران دانشگاه سن رافال ایتالیا در بررسی جدید خود، بیش از ۱۵۰۰ بیمار را طی سه سال مورد بررسی قرار دادند. در این پژوهش، میزان بقای بیماران چاق با شاخص توده بدنی بالای ۳۰، ۱۰ درصد بالاتر از بیماران لاغرتر بود.

اگرچه چاقی معمولا با افزایش خطر مرگ‌و‌میر ناشی از انواع سرطان و برخی از بیماری‌های مزمن همراه است، اما شواهدی در مورد برخی از سرطان‌ها وجود دارند که میزان بقای بیشتری را در بیماران دارای شاخص توده بدنی بالا نشان می‌دهند. این پدیده با عنوان پارادوکس چاقی (obesity paradox) شناخته می‌شود.

این گروه پژوهشی تصمیم گرفتند که به بررسی این موضوع بپردازند که آیا پارادوکس چاقی در مورد بیماران مبتلا به نوع پیشرفته‌ای از سرطان پروستات صدق می‌کند یا خیر.

آزمایش و پژوهش روی بیماران
میانگین سنی بیماران مورد بررسی این گروه پژوهشی، ۶۹ سال و میانگین شاخص توده بدنی آن‌ها ۲۸ بود. پژوهشگران دریافتند که شاخص توده بدنی، یک عامل محافظتی در میزان نجات یافتن بیماران مبتلا به سرطان به شمار می‌رود. حتی هنگامی که پژوهشگران، دوز بالاتری از شیمی‌درمانی را تنظیم می‌کردند، دریافتند که اثر محافظتی باقی مانده است. طی ۳۶ ماه، حدود ۳۰ درصد از بیماران چاق زنده ماندند، در حالی که این آمار در بیماران دارای کمی‌اضافه وزن یا وزن معمولی، ۲۰ درصد بود.

پژوهشگر این پروژه می‌گوید، ما با بررسی بیماران مبتلا به متاستاز سرطان پروستات دریافتیم که بیماران چاق، مدت بیشتری زنده می‌مانند. این بدان معناست که شاید بتوان از شاخص توده بدنی برای پیش‌بینی میزان زنده ماندن این بیماران استفاده کرد.

وی افزود: پارادوکس چاقی، در برخی دیگر از انواع سرطان دیده شده است که شاید به خاطر ارتباط میان بافت چربی و ژنوم‌های سرطان باشد. پژوهش‌های بیشتری باید در زمینه تاثیر چاقی روی سرطان‌‌ها صورت بگیرند. بیماران چاق در این گروه سنی، داروهایی برای درمان بیماری‌های دیگر مصرف می‌کنند و ما درک نمی‌کنیم که این داروها چگونه به یکدیگر متصل می‌شوند.

با وجود این، پزشک‌ها اضافه‌وزن را به افراد مبتلا به این بیماری یا سایر بیماری‌ها توصیه نمی‌کنند. چاقی، یک عامل خطر برای بسیاری از سرطان‌ها و سایر بیماری‌ها است و هدف بیماران همیشه باید رسیدن به شاخص توده بدنی سالم باشد که بین ۱۸ تا ۲۴ است.

پیشنهاد مطالعه: مطلب خیال‌بافی، قسمتی از مغز شما را به خواب می‌برد! را بخوانید.

محققان اتریشی اظهار کرده‌اند، میکروب‌های موجود در معده گاو می‌توانند پلاستیک را تخریب کنند.

همه می‌دانند، تجزیه پلاستیک کار بسیار سختی است. اما محققان اتریشی در مطالعه اخیرشان دریافته‌اند که باکتری‌های شکمبه گاو (سیرابی) می‌توانند انواع خاصی از مواد موجود را هضم کنند که این می‌تواند یک روش پایدار برای کاهش بسترهای پلاستیکی باشد. با مجله دلتا همراه باشید تا درباره این فرآیند بیشتر بدانید.

سرپرست منابع طبیعی و علوم کشاورزی دانشگاه وین می‌گوید: یک جامعه بزرگ میکروبی در شکمبه گاو زندگی می‌کند و مسئول هضم غذا در حیوانات است، بنابراین ما تصور کردیم که برخی از فعالیت‌های بیولوژیکی می‌تواند برای هیدرولیز پلی استر (نوعی واکنش شیمیایی که منجر به تجزیه می‌شود) استفاده شود. دانشمندان احتمال می‌دهند که چنین باکتری‌هایی مفید هستند، زیرا رژیم غذایی گاوها از قبل تاکنون حاوی پلی استرهای گیاهی بوده است.

به عبارت دیگر، این میکروارگانیسم‌ها می‌توانند مواد مشابه را تجزیه کنند، بنابراین دانشمندان گمان می‌کنند که ممکن است آن‌ها بتوانند پلاستیک‌ها را نیز تجزیه کنند.

بررسی پلی استر‌ها
این محققان سه نوع پلی‌استر را به مدت سه روز در معرض مایع درون سیرابی گاو قرار دادند تا اثر آن بر این پلاستیک‌ها را بررسی کنند. این پلی‌استر‌ها عبارت بودند از پی‌ایی‌تی (PET- پلیمری مصنوعی که اغلب در بسته‌بندی غذا به کار می‌رود)، پی‌بی‌ای‌تی (PBAT- پلاستیکی زیست‌تجزیه‌پذیر که اغلب در ساک‌های پلاستیکی پوسیدنی به کار می‌رود) و پی‌ای‌اف (PEF- ماده‌ای مشتق از گیاهان یا سبزیجات) که به دو صورت پودری و ورقه‌ای آزمایش شدند.
نتیجه این آزمایش نشان داد، ریزجانداران درون معده گاو هر سه نوع این پلاستیک‌ها را تجزیه می‌کنند، اما بیشتر از همه، پی‌ای‌اف را تجزیه می‌کنند. شکل پودری پلاستیک‌ها نیز سریع‌تر از شکل ورقه‌ای تجزیه می‌شود.
 
این گروه محققان دی‌ان‌ای موجود در مایع سیرابی را نیز بررسی کردند تا مشخص کنند کدام میکروب‌ها عامل تجزیه پلاستیک هستند.
محققان با استفاده از این پژوهش می‌توانند باکتری عامل تجزیه مواد پلاستیکی را هم شناسایی کنند و دریابند آن‌ها چه آنزیم‌هایی تولید می‌کنند. سپس می‌توانند با مهندسی ژنتیک، در فرایند بازیافت از آن‌ها استفاده کنند.
این گروه تحقیق همچنین در پی شناسایی میکروب‌هایی‌ هستند که بتوانند پلاستیک‌های مقاوم‌تر مثل پلی‌اتیلن را تجزیه کنند و می‌کوشند تا دریابند آیا احتمال دارد چنین میکروب‌هایی هم در معده گاو وجود داشته باشند.
 
پیشنهاد مطالعه: مطلب خیال‌بافی، قسمتی از مغز شما را به خواب می‌برد! را بخوانید.

تا بحال به این موضوع فکر کرده‌اید که چرا فضا که پر از ستاره‌های درخشان است به رنگ سیاه دیده می شود؟

در کمال تعجب، تاریک بودن فضا ارتباط کمی با کمبود نور دارد. همانطور که می‌دانید میلیاردها ستاره و اجرام دیگر، مانند سیارات در کهکشان ما وجود دارند که نور را منعکس می‌کنند. بنابراین وقتی ما در شب به آسمان نگاه می‌کنیم باید بسیار درخشان باشد اما در واقع تاریک است. با مجله دلتا همراه باشید تا علت این پدیده را بدانید.

تناقضی که باعث تاریک بودن فضا شده است، در محافل فیزیک و نجوم بعنوان پارادوکس اولبرس شناخته می‌شود، و این تناقض را می‌توان با تئوری انبساط فضا-زمان توضیح داد.

تئوری انبساط فضا-زمان
این تئوری ثابت می‌کند که جهان ما سریعتر از سرعت نور در حال انبساط است. در این شرایط، نور در‌حال کشش و تبدیل به امواج مادون قرمز، مایکروویو و امواج رادیویی است، که توسط چشم انسان قابل تشخیص نیستند و از آنجا که قابل شناسایی نیستند، با چشم غیر‌مسلح، تیره (سیاه) به نظر می‌رسند.

نقش ستاره‌ها در تاریکی فضا
ستاره‌ها نور را در همه رنگ‌ها، حتی رنگ‌هایی که برای چشم انسان قابل مشاهده نیستند، مانند ماورا بنفش یا مادون قرمز ساطع می‌کنند و اگر می‌توانستیم طیف مایکروویو را ببینیم، تمام فضا می‌درخشید.

نقش فضای بین ستاره‌‌ای در تاریکی فضا
دقت کنید که آسمان زمین آبی است، زیرا مولکول‌های تشکیل دهنده جو (از جمله نیتروژن و اکسیژن) بسیاری از طول موج‌های تشکیل دهنده نور آبی و بنفش را از خورشید در همه جهات پخش می‌کنند.

از طرفی دیگر، ما رنگ‌ها را به این دلیل میبینیم که نور به چشم ما باز می­‌تابد. اگر وسیله‌ای بتواند طیف‌های مختلف نور را بازبتاباند، آن را سفید می‌بینیم. زمانیکه رنگ‌های مختلف را می‌بینیم، این امر بدین دلیل است که فقط بخشی از طیف نور قابل رویت بازتابانده می­‌شود و باقی توسط وسیله مورد نظر جذب می‌شوند. بر روی زمین، این پدیده دلیل آبی بودن آسمان و سفیدی ابرها است.

از آنجا که فضا، خلا تقریبا کاملی است یعنی ذرات بسیار کمی دارد. در فضای بین ستاره‌ها و سیارات تقریبا چیزی وجود ندارد که بتواند نور را به چشم ما برساند و بدون رسیدن نور به چشم، آن‌ها را سیاه می‌بینیم.

پیشنهاد مطالعه: مطلب مکان‌های مرموزی که در گوگل‌مپ نشان داده نمی‌شوند! را بخوانید.