Delta news

محققان در فاز دوم مطالعات بالینی دریافتند، مجاورت ۶۰ دقیقه‌ای با گاز خنده یا نیتروز اکسید می‌تواند بهبود چشمگیری در وضعیت بیماران مبتلا به افسردگی داشته باشد.

در سال‌های اخیر پژوهش‌های بسیاری پیرامون عملکرد و پتانسیل داروهای بیهوشی در درمان افسردگی یا ترک اعتیاد صورت گرفته است. در این مقاله با مجله دلتا همراه باشید تا با یکی از معجزه‌های درمان افسردگی، نیتروز اکسید یا همان گاز خنده آشنا شوید.

کتامین، داروی بیهوشی با اثر فوری
کتامین از مهم‌ترین داروهایی است که توجه پژوهشگران را به سوی خود جلب کرده است. این دارو با مهار گیرنده‌های NMDA در مغز می‌تواند خواص ضد افسردگی از خود نشان دهد.

کتامین از داروهایی است که اثر فوری دارد و می‌تواند به افراد مبتلا به افسردگی کمک کند. اما دانشمندان با وجود عملکرد خوب این دارو، به فکر جایگزینی برای آن هستند. زیرا هنوز دلیل تأثیر سریع و مثبت کتامین، بطور کامل مشخص نیست.

نیتروز اکسید جایگزین کتامین
از سال ۲۰۱۴ گروهی از محققان تمرکز خود را روی گاز نیتروز اکسید قرار دادند. زیرا مکانیسم عملکرد نزدیکی با کتامین دارد و ممکن است برای درمان افسردگی مفید باشد. نیتروز اکسید، اولین بار در قرن ۱۸ کشف شده است.

این گاز تاکنون نقش بسیار پررنگی در تاریخچه علم بیهوشی داشته است. حتی برای مدت زمانی طولانی،‌ انتخاب اول بیشتر دندان‌پزشکان در جراحی‌ها استفاده از همین گاز بوده است.

نیتروز اکسید در دوز کم می‌تواند علاوه بر حالت آرام‌بخشی، سرخوشی ناگهانی نیز برای مصرف‌کننده ایجاد کند. به همین دلیل در بین عامه مردم به گاز خنده مشهور شده است.

نتایج تحقیقات، حاکی از آن است که، نیتروز اکسید می‌تواند برخی نشانه‌های افسردگی شدید را به شدت کاهش دهد. همچنین استفاده از آن به افرادی که از اختلال اضطراب پس از سانحه و اعتیاد به الکل رنج می‌برند نیز توصیه شده است.

اندازه مناسب مصرف
مطالعات جدید نشان می‌دهد که دوز کمتری از گاز مذکور برای درمان افسردگی نسبت به گذشته مورد نیاز است. مصرف نیتروز اکسید می‌تواند به صورت تک دوز صورت بگیرد یا حتی تا هفته‌ها به صورت مداوم ادامه داشته باشد. ۸۵ درصد افراد مبتلا به افسردگی پس از مواجه شدن با تک دوز گاز خنده، بهبودی از خود نشان داده‌اند.

قابل ذکر است که گاز خنده در برخی از افراد عوارض جانبی جدی نیز پدید آورده است. مهم‌ترین آن‌ها، حالت تهوع شدید است. کاهش غلظت گاز از ۵۰ درصد هوای دمی به ۲۵ درصد توانسته است تا مقدار زیادی عوارض جانبی آن را کاهش دهد.

تحقیقات نیز نشان داده است، مصرف تک دوز نیتروز اکسید می‌تواند بین دو تا چهار هفته از شدت افسردگی بکاهد. متابولیسم سریع گاز خنده و عوارض جانبی کمتر آن نسبت به کتامین، زمینه استفاده گسترده‌تر برای درمان افسردگی را فراهم کرده است.

مکانیسم‌های ایجاد شده توسط گاز خنده، به امواج مغز بخصوص هنگام خواب عمیق بستگی دارند. در نتیجه پژوهشگران تصمیم گرفته‌اند، نقش خواب را نیز در نجات یافتن از افسردگی بررسی کنند.

پیشنهاد مطالعه: مطلب درمان افسردگی با پروتئین مغز را بخوانید.

محققان بانداژی مجهز به یک میکروپردازشگر و چند حسگر مختلف ساخته‌اند که فرایند درمان زخم را رصد می‌کند و حتی می‌تواند دوز مناسب دارو را طی روز روی زخم به کار گیرد.

محققان به‌ تازگی یک بانداژ الکترونیکی مجهز به یک پردازشگر ساخته‌اند که می‌تواند فرایند درمان زخم را ردیابی کند. این بانداژ‌ها با بهره‌گیری از تجهیزات هوشمند و ذخیره‌های دارویی می‌‌توانند فرایند زیر نظر‌داشتن و درمان زخم‌ها را تسریع کنند. در ادامه این مطلب از مجله دلتا درباره این تکنولوژی جدید بیشتر می‌خوانید.

کنترل عفونت و تورم
این بانداژ الکترونیکی دارای حسگرهای دما و اندازه گیرنده pH خون است که می‌تواند میزان عفونت و تورم را بررسی کند.

نسل جدید بانداژها همچنین قابلیت به کارگیری دوز مناسب دارو در طول روز را دارند. به طور معمول کنترل pH یک زخم، روشی برای رصد فرایند درمان آن است. در درمان معمول، pH زخم اصولا ۵.۵ تا ۶.۵ است. قابل ذکر است که در زخم‌های عفونی و درمان نشده سطح pH به بالاتر از ۶.۵ هم می‌رسد.

از سوی دیگر دما نیز روشی مهم برای تعیین میزان تورم اطراف زخم است. تورم را نیز می‌توان با نشانگرهای زیستی بررسی کرد. یک میکروپردازشگر اطلاعات، این حسگرها را می‌خواند و آنتی بیوتیک مورد نیاز را برای درمان زخم آزاد می‌کند.

کل ساختار بانداژ به یک چسب پزشکی شفاف متصل است. یک بانداژ انعطاف پذیر با قطر کمتر از ۳ میلی متر را تشکیل می‌دهد. به استثنای میکروپردازشگر، از قطعاتی برای این بانداژ استفاده شده است که ارزان و یک بار مصرف باشد.

این بانداژ الکترونیکی قابلیت درمان زخم‌های قدیمی ناشی از سوختگی، دیابت و دیگر شرایط بهداشتی را دارد. این زخم‌های قدیمی سالانه هزینه درمانی زیادی دارند. بانداژ‌های هوشمند می‌توانند درمان مناسب را با کمترین میزان تداخل بیمار یا پرستار فراهم کنند. همچنین بانداژها می‌توانند با کمک طیفی از حسگرهای مختلف به فرایند درمان طبیعی پوست کمک کنند.

ارتقاء بانداژ‌‌ها
 بانداژ الکترونیکی در زیر مجموعه لباس‌های هوشمند تعریف می‌شود. این قطعات الکترونیکی انعطاف پذیر تولید گجت‌های پزشکی پوشیدنی را نیز راحت‌تر می‌کنند. اگرچه تولیدات زیادی در این زمینه مورد آزمایش قرارگرفته‌‌‌اند.

اما به نظر می‌‌رسد این محصول می‌تواند تا حد زیادی احتمال استفاده از دستگاه‌های الکترونیکی در داخل بدن را افزایش دهد. گام بعدی در ارتقای این بانداژ، ایجاد سیستم هشداری از راه دور است. این سیستم به دکتر هشدارهایی در خصوص نیاز به مراقبت ویژه از زخم ارسال می‌کند.

بانداژ مذکور مجهز به نانو سنسور خواهد شد و بوسیله وای فای، اطلاعات بیمار را به مرکز پزشکی منتقل می‌کند. سپس دستورالعمل ادامه معالجه به بیمار، از راه دور داده می‌شود تا دوره بهبودی زخم زودتر طی شود.

این بانداژ از طریق زیرساخت‌های ارتباطاتی وای فای به موبایل کاربر یا مرکز بهداشتی موردنظر و به‌وسیله اپلیکیشن تعریف‌شده سیستم مانیتورینگ سلامت را هدایت می‌کند.

پیشنهاد مطالعه: مطلب دوربین‌‌های عجیب قابل تزریق با سرنگ! را در مجله دلتا بخوانید.

ستاره‌شناسان در تحقیقات اخیر خود متوجه شده‌اند که کهکشان‌های بزرگ برای رشد و تکامل بیشتر خود مواد تشکیل دهنده کهکشان‌های کوچک تر را می‌دزدند.

نتایج یک پژوهش جدید نشان می‌دهد که ممکن است کهکشان‌‌های بزرگ، مواد تشکیل‌ دهنده ستاره‌ها را از قلب کهکشان‌های کوچکتر بردارند. این تعامل موجب می‌شود که ساختارهای کیهانی کوچک تر، راکد بمانند و رشد آنها متوقف شود. در حالی که همتایان بزرگ تر آن‌ها به رشد خود ادامه می‌دهند. برای آگاهی بیشتر درباره این موضوع با مجله دلتا همراه باشید.

ساختار‌های تعاملی
در هر اکوسیستم روی زمین، یک زنجیره غذایی وجود دارد که موجودات بزرگتر آن، موجودات کوچک تر را شکار می‌کنند.

جهان میزبان مجموعه گیج‌کننده‌ای از کهکشان‌ها است که شکل‌ها و اندازه‌های گوناگونی دارند. تعامل میان این ساختارهای بزرگ، به طور شگفت‌آوری عادی است. کهکشان‌های بزرگ و کامل شکل گرفته از جمله کهکشان راه شیری، کهکشان‌های کوچک تر را با دقت بیشتری جذب می‌کنند.

در هر حال، تعاملات بسیاری نیز وجود دارند که در آن، هر دو کهکشان زنده می‌مانند. در این شرایط ساختارهای کوچک تر، به آنچه با نام کهکشان ماهواره‌ای می‌شناسیم، تبدیل می‌شوند و به دور کهکشان بزرگ تر می‌چرخند.

کهکشان‌های کوچک تر طی این فرآیند، به طور کامل جذب نمی‌شوند. بلکه جذب آنها به صورت قطعه قطعه صورت می‌گیرد.

ستاره‌شناسان، این موضوع را می‌دانستند که کهکشان‌های بزرگ، از گاز اتمی بین ستارگان، تغذیه می‌کنند.

پژوهش‌های جدید نشان داده‌اند که خسارت وارد شده به این کهکشان‌های کوچک تر ممکن است بیش از حد تصور باشد. براساس این پژوهش‌ها، کهکشان‌های بزرگ، در حال دزدیدن ذخایر گاز مولکولی هستند. که در ابرهای بزرگ اطراف هسته‌های ساختارهای کیهانی کوچک تر وجود دارد.

گاز‌های میان ستاره‌ای
این ذخایر گاز، برای ایجاد نسل جدیدی از ستاره‌ها نیاز هستند. کهکشان‌ها برای رشد کردن، به تولید مداوم آنها نیاز دارند.

یک گروه پژوهشی، ابتدا از یک شبیه‌سازی‌ رایانه‌ای پیشرفته کیهان‌شناسی استفاده کردند. سپس میزان گازی را که باید در حومه کهکشان‌ها و هسته آن‌ها وجود داشته باشد، پیش‌بینی کردند.

نتایج این بررسی نشان داد، گاز مولکولی خارج شده از کهکشان‌های ماهواره‌ای، در ابتدا به مدار کهکشان بزرگ تر وارد می‌شود. احتمال دارد این ماده در آنجا بماند یا به مرور زمان روی کهکشان بزرگ تر فرود بیاید.

این موضوع، به کهکشان بزرگ تر امکان می‌دهد تا با استفاده از همسایگان خود، به رشد و تکامل ادامه دهد.

در بیشتر مواقع، کهکشان‌های قمری فقط برای چند میلیارد سال از هنگامی که تغذیه کرده‌اند، زنده می‌مانند.

سرانجام، تاثیر قوی گرانشی کهکشان مرکزی موجب می‌شود که ساختارهای کوچک تر، به داخل کشیده شوند. سپس توسط همتایان بزرگ تر خود خورده شوند.

پیشنهاد مطالعه: برای مطالعه مطلب احتمالا شهاب‌سنگ‌ها به زمین آب آورده‌اند را بخوانید.

مفهوم انرژی سبز، این هفته به معنای واقعی کلمه تحقق یافت. دانشمندان اخیرا اعلام کردند که توانستند با موفقیت، یک گل رز زنده را به مدار الکتریکی تبدیل کنند.

ساخت گیاه هوشمندی که می‌تواند تغییرات محیط زیستی را درک کند، یکی از جدید‌ترین اهداف دانشمندان شده ‌‌است. کاربرد دیگر این دستاورد می‌تواند در سلول‌های سوخت گیاهی باشد، که می‌تواند قند فوتوسنتز را به الکتریسیته تبدیل کند. با مجله دلتا همراه باشید تا در رابطه با این گیاه‌های الکترونیکی بیشتر بدانید.

سرپرست این تحقیق گفته است: تا جایی که ما می‌‌دانیم، قبلا هیچ تحقیقی درباره‌ گیاهان الکترونیکی منتشر نشده است.

مراحل تولید
برای ساخت گیاه هوشمند اول ریشه‌ رز را در معرض یک پلیمر سنتزی به نام PEDOT قرار می‌دهند. سپس این گیاه، با استفاده از همان بافت‌های چوبی که از طریق آن آب را منتقل می‌کند، پلیمر را جذب می‌کند. هنگام ورود پلیمر به بافت چوبی، این پلیمر به یک سیم تبدیل می‌شود و می‌تواند رسانای برق باشد. در عین حال آب و مواد غذایی را هم منتقل می‌کند.

محققان با اتصال این سیم‌ها به الکترولیت‌های طبیعی در بافت گیاه، می‌توانند ترانزیستورهای الکتروشیمیایی، یک دروازه‌ منطقی و همچنین قطعات پایه‌ای یک کامپیوتر را بسازند.

محققان همچنین، نوع دیگری از پلیمر به نام PEDOT-S را به برگ‌های آن تزریق کردند که به دنبال آن پیکسل‌هایی درون برگ تشکیل شد. پیکسل‌ها گروهی از سلول‌های الکتروشیمیایی هستند که با رگ‌های برگ از هم جدا می‌شوند. وقتی که به این پیکسل‌ها ولتاژ می‌دهیم، رنگ‌ آنها مثل یک نمایشگر تغییر می‌کند.

این گیاهان الکترونیکی نتیجه‌ دو دهه تلاش محققان هستند. آنها در ابتدا در دهه‌ نود میلادی سعی کردند برق و الکترونیک را به گیاهان بیاورند، اما با شکست مواجه شدند. این دستاورد در مراحل آغازین قرار دارد و پتانسیل‌های بی‌شماری در این تکنولوژی وجود دارد.

سرپرست این تحقیق می‌گوید: ما می‌توانیم حسگرهایی در این گیاه‌ هوشمند قرار دهیم و از انرژی به وجود آمده در کلروفیل، برای ساخت آنتن‌های سبز یا تولید محصولات جدید استفاده کنیم. در این فرآیند همه‌ چیز کاملا طبیعی اتفاق می‌افتد و ما از سیستم بسیار پیشرفته و منحصر به فرد گیاه استفاده می‌کنیم.

پیشنهاد مطالعه: مطلب هوشمندسازی خانه با فناوری‌های مدرن را در مجله دلتا بخوانید.

آیا تابحال درباره چروک شدن انگشتان خود بعد از حمام اندیشیده اید؟ ما دلیل علمی چروک شدن انگشتان در آب را به شما خواهیم گفت.

حتما بعد از حمام دیده‌‌اید که دست‌‌هایتان مانند آلوی خشک چروکیده شده است. دانشمندان بر خلاف باور عامه، این پدیده را ناشی از فشار آب بر پوست نمی‌دانند. بلکه دریافته‌‌اند چروکیدگی انگشتان، ناشی از تکامل سیستم عصبی انسان است تا چسبندگی دست به اشیاء در حالت مرطوب تقویت شود. برای آگاهی بیشتر از این موضوع با مجله دلتا همراه باشید.

نقش سیستم عصبی
آزمایش‌‌ها این نظریه را تایید نموده‌اند که انگشتان چروکیده، چسبندگی دست ما را با اشیاء خیس بهتر می‌کنند.

اغلب افراد چروکیدگی و تورم پوست را نتیجه‌ فشار آب بر لایه بیرونی پوست می‌دانند. اما پژوهشگران از دهه ۱۹۳۰ می‌دانند وقتی آسیب عصبی در انگشتان وجود داشته باشد، این اثر رخ نمی‌‌دهد.

این اتفاق، نشانگر تغییر در اثر واکنش غیرارادی سیستم عصبی خودمختار بدن است (سیستمی که تنفس، ضربان قلب و تعرق را کنترل می‌کند).

در  سال ۲۰۱۱،  یک عصب-زیست‌ شناس تکاملی پیشنهاد کرد، چروکیدگی فرایندی فعال است، بنابراین باید عملکردی تکاملی داشته باشد. همچنین آزمایشات نشان دادند که الگوی چروکیدگی، برای تهیه شبکه زهکشی و افزایش چسبندگی بهینه به‌نظر می‌‌رسد. اما تاکنون هیچ اثباتی وجود نداشته است که نشان دهد، انگشتان چروکیده در واقع یک مزیت هستند.

در آخرین آزمایشات، افراد در گرفتن اشیاء تر (نسبت به اشیا خشک) با دستان چروکیده موفق‌تر بوده اند. اما چروک‌ها تفاوتی در حمل اشیای خشک ایجاد نمی‌کردند.

یک زیست‌شناس تکاملی می‌گوید: ما نشان داده‌ایم که انگشتان چروکیده در شرایط مرطوب چسبدگی بهتری دارند. در واقع همانند عاج چرخ‌های خودرو عمل می‌کنند که باعث تماس بیشتر لاستیک با جاده می‌شوند.

چروکیدگی در انگشتان پا
زیست شناسان نیز می‌افزایند: اثر مشابهی در انگشتان پا کمک می‌کند تا در رطوبت و خیسی راحت‌تر گام برداریم.

این نتایج نشان از این است که، انگشتان شبیه آلوی خشک، مانند عاج لاستیک در برابر باران عمل می‌کنند.

یافته‌‌های ریخت‌شناسی نیز می‌افزاید باید بررسی کنیم که آیا چروکیدگی‌، مشابه با همین مزیت را در دیگر حیوانات به همراه دارد یا خیر. هنوز نمی‌دانیم که چه گونه‌هایی جز انسان و بوزینه این ویژگی را دارند.

چروک‌ها در رابطه با اشیاء تر مزیتی را به ما اعطا می‌کنند، اما به‌ظاهر دربرابر اشیاء خشک بی اثر هستند. پس مشخص نیست که چرا انگشتان ما به شکل دائمی چروکیده نیستند. اما برداشت اولیه دانشمندان می‌گوید، شاید این موضوع حساسیت سرانگشت‌هارا از بین ببرد یا خطر آسیب از طریق گرفتن اجسام را افزایش دهد.

پیشنهاد مطالعه: مطلب موجودات زنده و عجیب بدن انسان را بخوانید.