Delta news

دانشمندان در نزدیکی مرکز کهکشان راه شیری، یک ستاره‌ غول چشمک‌زن را مشاهده کرده‌اند که نور آن پیوسته توسط یک همدم ناشناخته پنهان می‌شود.

دانشمندان در نزدیکی مرکز کهکشان راه شیری، یک ستاره‌‌‌ چشمک‌ زن را مشاهده کرده‌اند که نور آن پیوسته توسط یک همدم ناشناخته پنهان می‌شود. در این مطلب از مجله دلتا از چگونگی این اتفاق مطلع می‌شویم .

در پروژه‌ای به نام «متغیرهای ویستا در راه شیری» که متعلق به رصدخانه‌ جنوبی اروپا است، یک ستاره‌‌‌ چشمک‌ زن توسط ستاره‌شناسان رصد و پیش چشمان آن‌ها تقریبا ناپدید شد. این رویداد یکی از ابهامات گیج‌کننده‌ای است که توسط این پروژه کشف شده است.

به گفته‌ ستاره شناسان این ستاره «این چیست؟» (What Is This) یا «اجرام ویت» (WIT Objects) نامیده می‌شوند.

این تیم ستاره‌شناسان بر روی رصد جرمی با نام VVV-WIT-08 متمرکز شدند. این منظره‌ عجیب بیش از ۲۵۰۰۰ سال نوری از زمین در جهت مرکز کهکشان راه شیری فاصله دارد و پژوهشگران نه تنها با پروژه‌ VVV بلکه با «آزمایش عدسی گرانشی نوری»هم آن را مشاهده کرده‌اند.

 با دقیق‌تر شدن در اندازه‌گیری‌ها، اکنون دانشمندان می‌گویند که این جرم یک ستاره‌‌‌ چشمک‌ زن عظیم با ابعاد ۱۰۰ برابر بزرگ‌تر از خورشید است که بطور متناوب توسط همدم کوچک‌تر خود که توسط یک قرص و هاله‌ مات احاطه شده است، مسدود می‌شود. اما آن‌ها هنوز نمی‌دانند که این جرم کوچک‌تر چیست.

یک نمونه‌ مشابه دیگر هم هر ۶۹ سال کم‌نور می‌شود و علاوه بر این پژوهشگرانی که VVV-WIT-08 را مطالعه کردند، تاکنون دو مورد دیگر از این اجرام عجیب را هم یافته‌اند که به آن‌ها لقب «غول چشمک‌زن» داده‌اند.

پیشنهاد مطالعه: برای مطالعه بیشتر در حوزه نجوم مطلب «روشی برای مشاهده ماده تاریک با تلسکوپ‌های امروزی» را بخوانید

تولید غذا به منابع زیادی نیاز دارد و فرآیندهای تولید نیز مواد آلاینده زیادی را وارد جو و محیط زیست ما می‌کنند. در این شرایط تولید غذاها‌ی مصنوعی می‌تواند روش جایگزین مناسبی باشد.

آیا غذاهای مصنوعی به یک واقعیت تبدیل خواهند شد؟ حقیقت این است که منابع طبیعی کره زمین رو به اتمام است و با افزایش جمعیت، نیاز به غذا روز به روز در حال بیشتر شدن است. در این شرایط غذاهای مصنوعی یعنی غذاهایی که در آزمایشگاه کشت می‌شوند می‌توانند از بدتر شدن شرایط جلوگیری کنند. در این مقاله از مجله دلتا به پدیده غذاهای مصنوعی خواهیم پرداخت و به این سوال پاسخ خواهیم داد که آیا علم می‌تواند همبرگرهای خوشمزه‌تری بپزد؟

غذاهای مصنوعی از تخیل تا واقعیت
مدتی پیش سازمان غذا و داروی آمریکا، اولین گام را به سوی قانونی کردن تولید مواد غذایی این بار نه در مزارع بلکه در آزمایشگاه‌ها برداشت. ایده رشد دادن یک تکه استیک در آزمایشگاه به جای پرورش دادن یک گاو کامل از دهه ۱۸۹۰ در ذهن بشر وجود داشته و به موضوع داستان‌های علمی و تخیلی تبدیل شده است اما در سال ۲۰۱۳ اولین همبرگر از گوشت رشد یافته در آزمایشگاه تهیه شد.

موافقان این تکنولوژی، نام “گوشت تمیز” و یا “گوشت متمدن” را روی آن قرار دادند اما عبارت “گوشت” به مذاق کشاورزان و دامداران سنتی خوش نیامد و آن‌ها معتقد بودند که گوشت از حیوانات زنده به دست می‌آید و این عبارت در واقع نوعی دزدی اعتبار از دامداران  است. اما مساله اینجاست که سلول‌های پایه‌ای که برای کشت گوشت در آزمایشگاه به کار می‌روند نیز از موجودات زنده به دست می‌آیند.

 گوشت مصنوعی
بیشتر مردم گوشت دوست دارند و این غذا بخشی از خوراک روزانه آن‌ها را تشکیل می‌دهد اما وقتی صحبت از غذاهای مصنوعی و گوشت کشت شده می‌شود این افراد ممکن است نظر متفاوتی داشته باشند. بروس فردریک رئیس انجمن Good Food می‌گوید این یک تغییر اجتناب ناپذیر است و با تاثیر منفی کشاورزی و دامداری روی محیط زیست (از طریق تولید گازهای گلخانه‌ای و مصرف بالای آب و انرژی) وقت آن رسیده است که تجدید نظری در فرآیندهای تولید غذا داشته باشیم.

 خوشمزه بودن یک همبرگر به چه عواملی بستگی دارد؟ از نظر طعم و مزه می‌توان وجود مقدار کمی چربی، پخته بودن به میزان کافی و خوش نمک بودن را فاکتورهای تعیین کننده در طعم همبرگر دانست. از نظر بافت نیز همبرگری برای ما لذیذ است که کمی آبدار باشد، قابلیت ارتجاع داشته باشد و بخش‌ها و اجزای آن کاملا مشخص باشند. این‌ها فاکتورهایی هستند که دانشمندان می‌توانند در تهیه گوشت مصنوعی مد نظر داشته باشند.

در هر صورت هر کسی سلیقه متفاوتی در مورد طعم و بافت غذا دارد، مثلا برخی افراد ممکن است به گوشت‌های پرچرب علاقه داشته باشند اما برخی دیگر ترجیح می‌دهند گوشت بدون چربی مصرف کنند، اما عوامل مشترک زیادی وجود دارند که می‌تواند یک گوشت مصنوعی مطلوب را شکل دهد.

اگرچه هنوز دانشمندان در ابتدای راه قرار دارند و شاید تا روزی که غذاهای مصنوعی به غذاهای روزمره ما تبدیل شوند راه زیادی در پیش باشد اما این راهی است که آغاز شده و به نظر می‌رسد بازگشتی از آن وجود نخواهد داشت.

پیشنهاد مطالعه: برای مطالعه بیشتر در حوزه «تاثیرات باورنکردنی تکنولوژی نانو بر دنیای ما» را بخوانید.

امروزه از هوش مصنوعی در صنعت و بسیاری از جنبه‌های روزمره زندگی استفاده می‌شود. هوش مصنوعی مانند هر فن‌آوری دیگری، مزایا و معایبی دارد.

در طی سال‌های اخیر، پیشرفت‌های مربوط به هوش مصنوعی روند فزاینده‌ای داشته است. اما آیا ما از تمام معایب و حقایق ترسناک هوش مصنوعی خبر داریم؟ در ادامه این مطلب از مجله دلتا به تعدادی از حقایق ترسناک پیرامون هوش مصنوعی می‌پردازیم.

۱. اتومبیل‌های خودران می‌توانند به ماشین‌های قاتل تبدیل شوند
فرض کنید حین رانندگی، گروهی از کودکان جلوی ماشین شما ظاهر می‌شوند و ترمز ناگهان از کار می‌افتد. آیا با ماشین به دل کودکان می‌روید و آن‌ها را می‌کشید، یا اینکه ماشین را به دیواری می‌کوبانید و ماشین را از حرکت بازمی‌دارید؟ بسیاری از افراد معمولا گزینه‌ دوم را انتخاب می‌کنند. حالا فرض کنید اتومبیل‌های خودران شما با چنین موقعیتی روبرو می‌شود. آیا این اتومبیل راننده را به کشتن می‌دهد یا کودکان را؟

اتومبیل‌های خودران مطابق الگوریتم‌ها از پیش تعریف‌شده عمل می‌کنند. شرکت‌هایی مانند فورد و مرسدس بنز معمولا جواب واضحی به چنین سؤالی نمی‌دهند. یکی از مدیران بنز در همین رابطه گفته که اولویت اول اتومبیل‌های خودران، حفظ جان سرنشینان است. او البته در ادامه این نکته را بیان کرده که اتومبیل‌های آن‌ها طوری برنامه‌ریزی شده‌اند که با چنین موقعیت‌هایی روبرو نشوند. اما همه‌ ما می‌دانیم که چنین موقعیت‌هایی دیر یا زود اتفاق می‌افتند.

۲. قاتلین خود‌مختار در قالب ربات‌های خودمختار 
در اینجا منظور ربات‌هایی هستند که بدون دخالت انسان می‌توانند افراد را بکشند. به همین خاطر پهپادها جزو ربات‌های قاتل محسوب نمی‌شوند، زیرا اپراتورها آن‌ها را کنترل می‌کنند. یکی از این ربات‌های قاتل، SGR-A1 است؛ یک اسلحه‌ پیشرفته که توسط سامسونگ و دانشگاه کره ساخته شده است. این اسلحه با بهره‌گیری از یک دوربین پیشرفته، بطور خودکار می‌تواند روی اهداف مشخصی قفل کند و آن‌ها را به قتل برساند.

در کره جنوبی، تعداد زیادی از این سلاح در مرز کره شمالی قرار داده شده‌اند. مقامات کره جنوبی می‌گویند در حال حاضر این اسلحه را در حالت نیمه خودکار قرار داده‌اند. در چنین حالتی این اسلحه فقط بعد از تایید اپراتور شلیک را آغاز می‌کند.

۳.  شغل‌هایی که توسط ربات‌ها تصاحب خواهد شد
بدون شک، ربات‌ها در آینده بسیاری از شغل‌ها را تصاحب خواهند کرد. بحث فقط بر سر زمان این تصاحب و مقیاس آن است. طبق آمار جهانی در شرکت‌های معتبر در زمینه‌ آینده‌پژوهی، ربات‌ها تا سال ۲۰۳۰ حدود ۲۱ درصد از شغل‌های ژاپن، ۳۰ درصد از شغل‌های بریتانیا، ۳۵ درصد از شغل‌های آلمان و ۳۸ درصد از شغل‌های آمریکا را خواهند گرفت.

از جمله بخش‌هایی که تا حد زیادی تحت تأثیر این موضوع قرار خواهد گرفت، بخش حمل‌ونقل و انبارداری است که بر اساس تخمین‌ها ۵۶ درصد از شغل‌های مربوط به این بخش به ربات‌ها واگذار می‌شود.

۴. هوش مصنوعی منجر به نابودی انسان‌ها می‌شود
پیشرفت روزافزون هوش مصنوعی، نگرانی‌های زیادی را به همراه داشته است. این نگرانی‌ها تنها از جانب افراد معمولی نیست، بلکه نابغه‌هایی مانند ایلان ماسک و بیل گیتس هم در مورد این موضوع نگرانی شدید خود را ابراز کرده‌اند.

بطور مثال ایلان ماسک، سرعت پیشرفت هوش مصنوعی را با «احضار شیطان» مقایسه کرده است. به عقیده‌ او، هوش مصنوعی تهدید بشریت محسوب می‌شود. برای جلوگیری از شورش ماشین‌ها، او به دولت‌ها پیشنهاد تصویب قوانین محدودکننده داده است تا جلوی پیشرفت سریع هوش مصنوعی گرفته شود.

پیشنهاد مطالعه: برای آشنایی با دنیای ربات‌ها مطلب آیا ربات‌های آینده شبیه به انسان‌ها خواهند بود؟ را بخوانید.

همه انسان‌ها در طول خواب، رویا می‌بینند. آنچه در افراد مختلف متفاوت است، محتوا و حجم خواب‌ها و میزان یادآوری این رویاها بعد از بیدار شدن است.

همه انسان‌ها در طول خواب، رویا می‌بینند. مطالعات انجام‌شده در آزمایشگاه‌های خواب نشان داده‌اند که به صورت متوسط، ۸۴ درصد مرحله‌ای از خواب که به آن مرحله حرکات سریع چشم می‌گوییم، با رویابینی همراه است. به نظر می‌رسد آنچه در افراد مختلف متفاوت است، میزان یادآوری این رویاها بعد از بیدار شدن است. اما به راستی چه می‌شود که خواب‌هایمان را به یاد می‌آوریم؟ در این نوشتار از مجله دلتا به بررسی علل به یاد آوردن خواب می‌پردازیم.

به یاد آوردن خواب
با وجود اینکه حدود ۲ ساعت از خواب ما رویا است، اغلب افراد رویاها را به یاد نمی‌آورند و این حالت کاملا طبیعی است. ۸۲ درصد ما بلافاصله بعد از بیدار شدن محتوای رویاهایمان را به خاطر می‌آوریم اما بعد از گذشت ۵ دقیقه، ۵۰ درصد این اطلاعات فراموش می‌شود و بعد از ۱۰ دقیقه، فقط ۱۰ درصد محتوای رویاها قابل یادآوری است.

به این دلیل که در طول خواب، حافظه کارکردی ما خاموش است. اطلاعات جدیدی که به ذهن وارد می‌شود، در این بخش از حافظه نگهداری و پردازش و سپس به حافظه بلند مدت منتقل می‌شود بنابراین رویاها در حافظه ما ثبت نمی‌شود.

گاهی افراد فقط رویا نمی‌بینند و رویاهایشان حالت کابوس دارد. ممکن است کابوس، هم علت‌های جسمی داشته باشد و هم علل روانی.

یکی از دلایل جسمی که باعث کابوس دیدن می‌شود، پرکاری تیروئید است. از سوی دیگر، گاهی کسانی که دچار اضطراب هستند یا حادثه خیلی ناخوشایندی برایشان اتفاق افتاده، این رویداد را مکرر به یاد می‌آورند. استرس‌هایی که انسان در طول روز تجربه می‌کند هم می‌تواند رویاها را به کابوس تبدیل کند.

 کسانی که خواب منقطع دارند و به دلیلی خوابشان باکیفیت نیست و مدام از خواب بیدار می‌شوند، رویاهایشان را به یاد می‌آورند و حس می‌کنند خیلی خواب می‌بینند.

غیر از اضطراب، استرس و افسردگی، اختلال‌های دیگر خواب هم می‌تواند از دلایل به یاد آوردن رویاها باشد؛ مثل اختلال تنفسی در زمان خواب که از نشانه‌های آن خروپف است.

شخصیت افراد هم تا حدی در میزان به یادآوری رویاها نقش دارد به طوری که هنرمندان و کسانی که توانایی تجسمی و بنابراین حافظه بزرگ‌تری برای تصاویر دارند، بیشتر از سایرین رویاهایشان را به یاد می‌آورند.

هیجانات
به‌طور کلی، هسته اصلی رویا یک هیجان است و هر چه این هیجان، مثل ترس درون ذهن فرد شدت بیشتری داشته باشد، تصاویر مربوط به آن با شدت بیشتری در خواب ظاهر می‌‌شود.

پیشنهاد مطالعه: “آیا شبکه‌های اجتماعی باعث افسردگی می‌شوند؟” را در مجله دانستنی دلتا بخوانید.

سکسکه یک دم غیرارادی و قوی است که در نوزادان، کودکان و بزرگسالان تجربه می‌شود. 

سکسکه کردن همیشه دلایل خاصی ندارد گاهی هم در بیشتر مواقع خوردن غذا با ولع و نوشیدن نوشابه‌های گازدار باعث این عارضه می‌گردد. معمولا سکسکه در مدت کوتاهی رفع می‌گردد اما اگر رفع نشود باید نزد پزشک بروید تا مورد بررسی قرار گیرد. با مجله دلتا همراه باشید.

چرا سکسکه رخ می‌دهد؟
سکسکه می‌تواند به دلایل بی‌شماری رخ دهد که بعضی از این دلایل، فیزیکی و بعضی دیگر هیجانی هستند. وجود چنین دلایلی به این دلیل است که تحریک واقعی در عصبی رخ می‌دهد که مغز را به دیافراگم پیوند می‌دهد. بعضی از دلایل مرسوم شامل موارد زیر هستند:

خوردن غذای زیاد یا سریع غذا خوردن
مصرف‌ داروها، خصوصا آن‌هایی‌ که‌ معده‌ را آزرده‌ می‌‌سازد
احساس عصبی بودن یا هیجان‌زدگی
نوشیدن نوشیدنی‌های گازدار یا الکل فراوان
خنده‌ شدید یا احساسات‌ قوی‌
استرس
تغیر ناگهانی در دما
زنگ خطر سکسکه
سکسکه بیش از ۴۸ ساعت را سکسکه مداوم یا طولانی می‌نامند و سکسکه‌ای را که بیشتر از یک ماه طول بکشد، سکسکه مقاوم به درمان.

در این موارد، سکسکه به بررسی بیشتری نیاز دارد چون ممکن است علت آن تحریک عضلات تنفسی یا بیماری ریوی یا نارسایی کلیه باشد.

 درمان سکسکه 
در زیر به مواردی اشاره می‌شود که شما می‌توانید در حین بروز مشکل، یک یا تعداد بیشتری از آن‌ها را به کار ببرید:

داخل یک کیسه کاغذی تنفس کنید (کیسه پلاستیکی به دلیل احتمال چسبندگی آن به بینی و خصوصا در اطفال به هیچ عنوان، توصیه نمی‌شود.)
انگشت شست خود را بین دندان‌ها و لب بالا قرار دهید، سپس لب بالا را با انگشت سبابه خود، درست در زیر سوراخ بینی سمت راست، فشار دهید.
یک لیوان آب را به سرعت بنوشید، باوری قدیمی وجود دارد مبنی بر اینکه نوشیدن هفت جرعه آب سکسکه را متوقف می‌کند.
نان خشک یا یخ خرد شده، قورت دهید.
یک قاشق چای خوری شکر خشک بخورید.
در برخی متون به گذاشتن یخ و لیمو روی زبان برای متوقف کردن سکسکه، اشاره شده است.
بو کردن موادی که بوی نافذی دارند نیز توصیه می‌شود.
پیشنهاد مطالعه: مطلب «خاطرات بد از ذهن پاک می‌شود؟» را مطالعه کنید.